De afgelopen jaren zijn er allerlei initiatieven ontstaan om mensen met een zeer grote afstand tot de arbeidsmarkt weer te stimuleren om te participeren. Want, zo is de gedachte, meedoen en jezelf nuttig maken geeft jezelf een goed gevoel en de samenleving heeft er ook wat aan. Het hoeft niet altijd betaald werk te zijn en niet iedereen zal uiteindelijk uit de uitkering kunnen, maar je nuttig maken kan ook vrijwillig met behoud van een uitkering.
Weer mee kunnen doen
Toch schetst de publieke opinie nog te vaak een negatief beeld van deze mensen. Alsof ze ervoor kiezen om niets te doen en te profiteren van de staat. Of mensen zijn bang voor hen, want ze zitten onder de tatoeages, praten raar of kijken je niet aan. Het is van belang om te laten zien dat ook mensen die langdurig buiten de samenleving hebben gestaan door ziekte, criminaliteit, grote privéproblemen of psychische problemen met de juiste begeleiding en kans weer mee kunnen doen.
Beeldvorming tegengaan
Om deze beeldvorming tegen te gaan, een positief tegengeluid te geven, mensen die thuis zitten, werkgevers en andere instanties te inspireren om betrokken te raken bij deze initiatieven maken we een hartverwarmende korte documentaire. In de film staat het initiatief van de gastheren en vrouwen uit Amsterdam Nieuw-West centraal. In de film worden verschillende perspectieven belicht.
Verspreiding en lancering met debat
Voor de lancering van de film organiseren we een première met debat waar een diversiteit aan partijen en mensen voor wordt uitgenodigd. De documentaire Ogen en oren van de stad wordt breed verspreid en ingezet om het gesprek aan te gaan over het bieden van kansen aan mensen met een zeer grote afstand tot de arbeidsmarkt.